Bruno is een levendig mens en zijn carrière is op 11 april 1981 begonnen als edelsmid in het Nederlands Centrum Voor Ambachten. Door de inspiratie om zich heen begon Bruno op de Zaanse Schans in 1982 een Tinnengieterij, hij is geholpen door Ben uit de brommer periode.
In 1983 was er een klompenmaker nodig in het ambachten centrum, waardoor ik meteen naar IJsland mocht voor Holland Promotie, in het vliegtuig moest ik uit een boekje het klompenmakers vak leren. In de loop van het jaar heb ik met Theo van Dijk “De Koperslager” een glasblazerij opgezet en in die jaren tot 1986 een diamant slijperij, klokkenmakerij en het bedrijf de klompenboer overgenomen .
In die periode was de Nieuwendijk nogal een uithoek waar veel junkies verkeerde. Toen ben ik bij het overlegteam politie N.Z. Voorburgwal gekomen (vandaar Fredje)
Helaas is het N.C.V.A opgeheven mede door Chernobyl waardoor er bijna geen Amerikanen meer naar Europa kwamen.
Het bedrijf de Klompenboer aan de N.Z. Voorburgwal, doorlopend naar de Spuistraat had daar geen last van, omdat er weinig concurrentie was voor het unieke fabriekje met kippen die de buurt terroriseerde met hun levendigheid. Als markant figuur had ik in die periode een fantastisch leven, met veel ‘promotieactiviteiten’ als klompenboer in het buitenland.
In de zomer van 1992 kwam Renata voorbij, zij werd per direct zwanger en in april 1993 werden Laura en Vincent geboren, helaas is deze relatie in augustus 1995 gestrand.
Vlot daarna kwam Arlette in mijn leven, een ambitieuze 17 jaar jongere studente. Wij zijn in de zomer van 1997 een filiaal begonnen “Knuffels” in de Nieuwe Hoogstraat. In het voorjaar 1998 zijn wij het project dierenwinkel “Animalerie” in de voormalige metro ingang begonnen, wat opgeleverd zou worden medio 1999.
De klompenboer was aan een renovatie toe, dat zou plaats vinden in het voorjaar 1999 en heropend worden in het najaar. De bedrijfsplannen lagen als gesneden koek klaar.
Tot het onverhoopte gebeurde ….
Fred de agent en zijn bijrijder van de politieauto, zei het op 17 januari 1999 om 2 uur middernacht door de mobilofoon
“we hebben de klompenboer aangereden”.
Dat is het laatst wat er van hem overgebleven is als 43 jarige.
Bruno Jonker is 16 oktober 2014 voor de rechtbank vernederd (door gesteggel van de letseladvocaten heeft dit 16 jaar geduurd.
Op 5 december 2014 kwam de uitspraak en ben ik veroordeeld, voor iets wat ik onmogelijk kan hebben gedaan. Er is een wet aan mijn uitspraak gekoppeld. Lees het op www.klompenboer.com en geef je commentaar op de facebook van de klompenboer
Bruno Jonker is in 1981 begonnen als Edelsmid Atelier in het Nederlands Centrum Voor Ambachten, daarnaast heeft hij het klompenmakervak geleerd en is in 1986 De Klompenboer van Amsterdam geworden. Knuffels is een samenloop van omstandigheden wat op deze website te lezen is.